vorm van een chocolate-mudcake. Tussen het gebak was nog kwistiggestrooid met mokkaboontjes en er lag voor allebei een pepermuntjebij, ter reanimatie neem ik aan. We kwamen een heel eind, maar toch stonden eraan het eind van onze tea-sessie nog allerlei lekkernijen overeind, die we metde beste wil van de wereld niet meer op konden. Maar daar kwam de vriendelijkejongeman die ons steeds van vers theewater had voorzien alweer aan, met tweekleine gebaksdoosjes, waarin we alles van onze gading mee naar huis konden nemen.

Op afdeling zoet van de etagère prijkte onder meer een roze frambozencakeje met witte chocolade. Daardoor geïnspireerd ging ik thuis met dezelfde ingrediënten aan de slag, voor een traktatie op het werk. Omdat het wit-roze gebak zo mooi afstak tegen de donkerbruine mudcake, maakte ik er ook brownies (zie recept) bij. Het voordeel van deze beide baksels is dat je ze in mooie vierkantjes kunt snijden, die je zo uit het vuistje weghapt. Gewoon achter het bureau, bij een bekertje thee uit de automaat. Low tea dus eigenlijk. Maar net zo lekker!